|
سخنان گهربار حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام
المَغبونُ مَن غُبِنَ عُمرُهُ ساعَةً
زيان كار كسى است كه ساعتى از عمرش را زيان كرده باشد .
نزهة الناظر و تنبيه الخاطر ، ص 123
مَنِ اقتَصَدَ وَقَنَعَ بَقِيَت عَلَيهِ النِّعمَةُ ومَن بَذَّرَ وأسرَفَ زالَت عَنهُ النِّعمَةُ؛
هركه ميانه روى كند و قناعت ورزد ، نعمت بر او بپايد و هر كه بی جا مصرف نمايد و زيادهروى كند ، نعمتش زوال يابد.
تحف العقول، ص 403
إنَّ العاقِلَ لايَكذِبُ و إن كانَ فيهِ هَواهُ ؛
خردمند دروغ نمی گويد ، اگرچه ميل او در آن باشد .
تحف العقول ، ص 391
ابن أثير : كانَ يُلقَّبُ بِالكاظِمِ لِأنَّهُ كانَ يُحسِنُ إلى مَن يُسىءُ إلَيهِ ، كانَ هذا عادَتَهُ ؛
[امام كاظم عليه السلام] از آن روى «كاظم» ناميده شد كه همواره با كسى كه به او بدى می كرد ، به نيكى رفتار می كرد ؛ اين خوى او بود .
الكامل ، ج 6 ، ص 164
اَلسِّواكُ فِى الخَلاءِ يورِثُ البَخَرَ؛
مسواك زدن در توالت، دهان را بدبو می كند.
إيّاكَ أن تَمنَعَ في طاعَةِ اللَّهِ فَتُنفِقَ مِثلَيهِ في مَعصِيَةِ اللَّهِ؛
بپرهيز كه [از صرف مالى] در راه طاعت خدا دريغ ورزى ، آنگاه ، دوچندانش را در راه معصيت خرج كنى.
تحف العقول، ص 408
رَجَبٌ شَهرٌ عَظيمٌ يُضاعِفُ اللَّهُ فيهِ الحَسَناتَ و يَمحُو فيهِ السَّيِّئاتَ ؛
رجب ماه بزرگى است كه خداوند [پاداش] نيكی ها را در آن دو چندان و گناهان را پاك می كند .
كتاب من لايحضره الفقيه ، ج 2 ، ص 92
اِستَحيُوا مِنَ اللَّهِ في سَرائِرِكُم كَما تَستَحيُونَ مِنَ النّاسِ في عَلانِيَتِكُم؛
از خدا در نهان هاى خويش شرم داريد ، همچنان كه در عيان از مردم ، شرم می كنيد.
تحف العقول، ص 394
كانَ يُعرَفُ مَوضِعُ سُجُودِ أبي عَبدِاللَّهِ بِطيبِ رِيحِهِ ؛
سجده گاه امام صادق عليه السلام از بوى خوش آن شناخته می شد .
الكافى ، ج 6 ، ص 511
إنَّ الحَرامَ لا يُنمى وإن نُمِىَ لا يُبارَكُ فيهِ؛
مال حرام افزون نمی گردد و اگر هم افزون گردد بركت نمی يابد.
الكافى ، ج 5، 125
رَجُلٌ مِن أهلِ قُم يَدعُو النّاسَ إلَى الحَقِّ يَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ كَزُبَرِ الحَديِدِ ؛
مردى از قم مردم را به حق فرا می خواند و گروهى استوار ، چون پاره هاى آهن ، پيرامون او گرد می آيند .
بحار الأنوار ، ج 57 ، ص 216
|
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
